සුරූපී සිහිනය.

ඒ හරියටම ගිය සිංහල අලුත් අවුරුද්දට කලින් දවස.ඒ කියන්නේ පරණ අවුරුදු දවස.නොනගතය උදාවෙන්න තවත් හෝරා කිහිපයක් විතරයි ඉතුරු වෙලා තිබුණේ.කළුබෝවිල රෝහල අසල මිතුරෙකු හමුවීම උදෙසා ඔහුගේ නිවසට ගිය මා හෝරා කිහිපයක ඇවැමෙන් අනතුරුව යළිත් නිවසට යෑම උදෙසා බස් රථයකට ගොඩ වුයේද මිනිත්තු 30 ආසන්න කාලයක් බස් නැවතුමේ බසයක් එනතුරා බලාසිටීමෙන් අනතුරුවයි.

සිංහල අලුත් අවුරුද්ද නිසාමදෝ වෙනදාටත් වඩා මගීන්ගෙන් පිරි තිබු බසය තුළ කොන්දොස්තරවරයා තම ආධිපත්‍ය පතුරුවමින් සිටි.ඔහුගේ අණකිරීම් වලට නතුවූ මගින් ඉඩකඩ සීමිත බසයේ අසීරුවෙන් වුවද එහෙටත්,මෙහෙටත් ගමන් ගනිමින් සිටියේ කැමත්තක් නොවුණු බව පැහැදිලිය.ඒසේ වුවත් කොන්දොස්තරවරයාගේ ආධිපත්‍යට ගොදුරුවූ මාහටද බස්රථයේ ඉදිරිය කරා ඇදෙන්නට සිදුවුයේ කරන්නට වෙනත් යමක් නොවුණු හෙයිනි.

එසේ සෙනග පිරි බසයේ ඉදිරියට ඇදෙනා මාවෙත එම ගමන නතර කිරීමට සිදුවුයේ මගේ දෙනෙත එක තැනක නතර වීම හේතුවෙනි.මගේ දෙනෙත නතර වූ තැන මගේ දෙපාද නතර විය.මා නොසිතු ලෙස මගේ සිතද නතර කිරීමට මා අනපේක්ෂිතව දුටු එම දසුන සමත් විය.

බසයේ මා සිටගෙන සිටි තැනට ඉදිරියෙන් ඇති අසුනක අසුන්ගෙන සිටියේ සිගිරි අප්සරාවියක මෙන් හැඩති,වීනස් දෙව්දුව වැනි(අත් දෙකම තිබුණා හොදේ)රුවැති වරක් දුටුවොත් නැවතත් හැරී බලන්නට සිතෙනා සුන්දර යුවතියකි.නිසැකවම තොටගමුවේ හිමියන් සැළලිහිණි සංදේශය තුළ වර්ණනා කල යුවතිය ඇය විය යුතුය.ඉදින් එවැනි යුවතියක් ළග නතර නොවන්නේ කවරකුගේ සිතක්ද.?

බසයේ ඉඩකඩ නැතිවුවත් ඉඩසදා ගනිමින් මා ඇය අසලට ගොසින් ඇය අසුන්ගෙන සිටි අසුන ඉදිරියෙන් සිටගනු ලැබුවේ ලොව සුන්දර දේ නොපෙනේනම් දෑසක් කුමකට ලබුණාදෝ කියා පසුතැවිලි වීමට මගේ සිතට ඉඩ නොතබමිනි.ඉදින් ඇය අසලින් සිට ගනු ලැබූ මා බසය තුළ මගේ සමබරතාව රැක ගැනීම උදෙසා ඇය පිටදී සිටි අසුනේ ඇති ඇන්දේන් සහා ඇයට ඉදිරියෙන් තිබු අසුනේ ඇන්දේන් අල්ලා ගනු ලැබූ අතර දැන් මා සිටින්නේ ඇය අසලමය ඇය මගේ අත් දෙකට මැදිවී අසුන් ගෙන සිටි.

ඉදින් මා ඈ අසල සිටගත් මොහොතේදීම මා දෙස බැලු ඇය ඊළග මොහොතේ ලජ්ජාවෙන් මෙන් බිම බලාගත්තේ සිහින් සිහිනවකින් මාවෙත සංග්‍රහ කරමින්ය. මෙය විය හැකක්ද.?ඇය වැනි සුරුපිනියක් මා වැනි මගේ හොදම මිතුරන් පවසන පරිදි දැක්කොත් බල්ලොත් බත් නොකන මුහුණක් හිමි මා වෙත එවැනි සිනහාවක් පෑ හැකිද? මේ සිහිනයක්ද?එය සිහිනයක් නොව සැබෑවක් බව මා වෙත පසක් වුයේ නැවතත් ඈ මා දෙස බලා පෑ අර ලැජ්ජාශීලි සිහිනාව හේතුවෙනි.

ඇගේ ඒ සිහිනාව සැබවින්ම මා සිහින ලෝකයකට ගෙන යන්නට සමත් විය.බස් රථයේ කොයි තරම් සෙනගක් සිටියද,දැඩි හිරු රැස් වලින් නැගුණු ඌශ්නයද පරයා යමින් මිහිරි සිසිලසක් සමගින් වෙනම අන්තයක් කරා මා ගෙනයන්නට ඇගේ ඒ සිහිනව සමත් විය.ඇගේ නිල්මිණි දෙනෙත් කොයි තරම් ප්‍රියකරුවිද ?

දැන්,දැන් ඇය මා දෙස වැඩි වැඩියෙන් බලන බවක් මට පෙනේ.ඇය මාදෙස බලන සැමවිටකම මාහද නතර වන බවක් දැන් මට හැගේ.ඒ තරමටම ඇගේ සිනාව අලංකාරය.ඒ තරමටම ලැජ්ජාශීලි බවක්ද ඒ සිනාවේ සැගව ඇත.දැන්,දැන් මා බසයෙන් බැසිය යුතු නැවතුමටද ආසන්නය.එනමුත් ඇය දමා බසයෙන් බැස යාමට මට නොසිතේ.වෙන දෙයක් වුණාවේ මා බැසිය යුතු නැවතුමද පසු කර බසය දැන් ගමන් ගනී.මමද ඇය සමගින් ගමන් ගන්නෙමි.

සොදුරු ලොවට මල් වැහැලා
තව්තිසාවේ හද මැවිලා 
හැගුම් පහන් තාරකා 

පෙමට පායලා....

ඉදින් ඇය දෙසම බලමින්,නෙතින් ඇය රස විදිමින්,කොන්දොස්තරවරයාගේ ගෝරනාඩුවද නොතකා බැසිය යුතු නැවතුමද පසු කර සිහින පෙම් ලොවක ගමන් ගනිමින් සිටි මාගේ දැහැන බිදී ගියේ නොනවත්වා හඩදුන් මගේ ජංගම දුරකථනය හේතුවෙනි.එයට පිළිතුරු දීමට දුරකථනය ගැනීමට  ඩෙනිම් කලිසම් සාක්කුවට අත දැමීමට මාගිය මොහොතේදී මා දුටුවේ කුමක්ද..? 


අහෝ මෙවන් දුකක් !

මා කළුබෝවිල සිටම පැමිණ ඇත්තේ නිකං නොවේ මගේ කලිසමේ සිපරය විවර කරගෙනය.ඈ සිනා වන්නට ඇත්තේ නිසැකවම එයට විය යුතුය.මේ සියල්ල එක් ක්ෂණිකයකින් වටහා ගන්නා විටම මා බසයෙන් වහා බැසීමට තැන් කලේ මාවෙත ඇති වූ ලජ්ජාව නිසාමය.ඉදින් ධාවනය වන බසයෙන් මා බැස්සා නොව පැන්නාය."මැරෙන්න හදනවාද මන්දා"මා පසු කර යන බසයේ කොන්දොස්තරවරයා කියූ දේ ලාවට මෙන් මට ඇසුණි.

ප.ළි.ය. පින්තුර සියල්ල සදහා අනුග්‍රහය ගුගල් ඉමේජ් වෙතින්.